Munur á milli breytinga „Þorgerður Árnadóttir, Stakkadal“
Jump to navigation
Jump to search
| Lína 1: | Lína 1: | ||
| − | [[Þorgerður Árnadóttir] | + | [[Þorgerður Árnadóttir]] |
<blockquote>Anno 1790<br> | <blockquote>Anno 1790<br> | ||
...<br> | ...<br> | ||
Ekkja nokkur, að nafni Þorgerður Árnadóttir, hrapaði á kirkjuleið frá [[Staður|Stað]] í [[Aðalvík]] á páskadagskveldið [4. apríl] úr svokallaðir [[Hyrningsgata|Hyrningsgötu]], sem liggur neðarlega framan í einu fjalli, sem [[Hvarfagnúpur]] nefnist, hér um 30 faðma ofan til fjörumáls, náðist þó með lífi og var færð til bæja, fékk mál og rænu degi síðar og var þjónustuð, en deyði 3 dögum síðar. Í þessari Hyrningsgötu, sem liggur líkgt hálfpípu ofan neðsta hluta fjallsins, þar ei verður annan veg til kirkju sótt af 7 bæjum, þá ei til sjós gefur, hafa í minni þeirra, er nú lifa, dáið ... [Eyða í hdr.] manneskjur, flestar þeirra orðið bráðkvaddar.<ref>[https://baekur.is/bok/be7434b9-e73a-4c9b-9052-2b0e82f235e1/5/444/ Annálar 1400-1800, 5. bindi, bls. 436]</ref></blockquote> | Ekkja nokkur, að nafni Þorgerður Árnadóttir, hrapaði á kirkjuleið frá [[Staður|Stað]] í [[Aðalvík]] á páskadagskveldið [4. apríl] úr svokallaðir [[Hyrningsgata|Hyrningsgötu]], sem liggur neðarlega framan í einu fjalli, sem [[Hvarfagnúpur]] nefnist, hér um 30 faðma ofan til fjörumáls, náðist þó með lífi og var færð til bæja, fékk mál og rænu degi síðar og var þjónustuð, en deyði 3 dögum síðar. Í þessari Hyrningsgötu, sem liggur líkgt hálfpípu ofan neðsta hluta fjallsins, þar ei verður annan veg til kirkju sótt af 7 bæjum, þá ei til sjós gefur, hafa í minni þeirra, er nú lifa, dáið ... [Eyða í hdr.] manneskjur, flestar þeirra orðið bráðkvaddar.<ref>[https://baekur.is/bok/be7434b9-e73a-4c9b-9052-2b0e82f235e1/5/444/ Annálar 1400-1800, 5. bindi, bls. 436]</ref></blockquote> | ||
| + | |||
| + | [[:Categories:Fólk í Sléttuhreppi]] | ||
Útgáfa síðunnar 27. apríl 2025 kl. 00:54
Anno 1790
...
Ekkja nokkur, að nafni Þorgerður Árnadóttir, hrapaði á kirkjuleið frá Stað í Aðalvík á páskadagskveldið [4. apríl] úr svokallaðir Hyrningsgötu, sem liggur neðarlega framan í einu fjalli, sem Hvarfagnúpur nefnist, hér um 30 faðma ofan til fjörumáls, náðist þó með lífi og var færð til bæja, fékk mál og rænu degi síðar og var þjónustuð, en deyði 3 dögum síðar. Í þessari Hyrningsgötu, sem liggur líkgt hálfpípu ofan neðsta hluta fjallsins, þar ei verður annan veg til kirkju sótt af 7 bæjum, þá ei til sjós gefur, hafa í minni þeirra, er nú lifa, dáið ... [Eyða í hdr.] manneskjur, flestar þeirra orðið bráðkvaddar.[1]
